2019LourdesGrotUitDankbaarheid
EEN LOURDESGROT UIT DANKBAARHEID
De Lourdesgrot, die rond 1935 gebouwd werd tussen de huidige Senatorlaan en de
Volkensvoortstraat, achter in de tuin van Jozef Alaerts (1878-1947), had een eigen
ontstaansgeschiedenis.
Zijn zoon Fons, die van schaatsen hield, was op een keer onder het ijs terecht gekomen. Als bij wonder
had hij het overleefd. Er bestond immers nog geen antibiotica. Zijn longen bleven echter beschadigd.
Hij had niet meer de kracht om per fiets naar het college in Aarschot te rijden. Fons hielp dan maar in
de winkel van zijn vader (die nog gevolgen droeg van de Eerste Wereldoorlog) en speelde ook orgel in
de kerk.
Op zekere dag namen ze het besluit om samen in hun tuin een Lourdesgrot te bouwen uit
dankbaarheid omdat Fons er zo goed was doorgekomen. In hun winkel hadden ze er immers het
gerief voor. Op een metalen vlechtwerk brachten ze dagelijks wat cement aan. Het duurde wel lang,
maar het werd ook een echte grot. Het was een eigen ontwerp en alles werd eigenhandig gemaakt, ook
het Mariabeeld van bijna een halve meter hoog. Op en rond de grot stonden bomen en struiken met
bloemen. Er was een knielbank en een plaats om kaarsen te branden. Aan de overkant van de weg zat
een geknielde Bernadette. Ze mocht gezien worden. En omdat er heel wat interesse voor was, kwam
er voor de bezoekers een poortje achter in de tuin. Van in de bocht van het nog bestaande wegeltje
kon men er naartoe.
Bertha, een zus van Fons, die er vlak naast woonde, had in 1936 een tweeling waarvan één kindje bij
de geboorte stierf en het tweede slechts twee maanden oud werd. Toen ze opnieuw in verwachting
was, ging ze er dagelijks bidden voor een goede afloop van de geboorte. Eind april 1938 beviel ze van
een gezonde dochter die de naam Maria kreeg. Deze heeft haar nonkel Fons nog gekend.Toen ze met
haar ouders naar Herselt waren verhuisd heeft ze hem nog bezocht. Maria is later ingetreden bij de
zusters franciscanessen en heeft ons dit verhaal verteld. De grot is verdwenen toen de tuin een andere
eigenaar kreeg maar het Mariabeeld is bewaard gebleven.
Tekst: Renaat Van den Berckt
