" Men schryft ons uyt Wolfsdonck:

Plegtige inhuldiging van Z.E. den

Kardinael-Aertsbisschop van Mechelen.

Den 11 dezer zag de parochie Wolfsdonck eenen dag opryzen, wiens geheugen dezelfs inwooners langen tyd zal byblyven. Op dien dag zagen zy den hooggeachten Kardinael-Aertsbisschop van Mechelen in hun dorp zynen zoolang gewenschten intrede doen, om denzelfden dag hunnen zoo heerlijken tempel aen den Allerhoogsten toe te wyden. Deze parochie, alhoewel kleyn in zich zelven, nauwelijks met eenige bemiddelde burgers voorzien, toonde op dien dag hoe zeer hun den Godsdienst aenegenaem was en dat zy den Heer in zynen dienaer eeren. Deze immers, mits hun de schatten der steden ontbreken, slagtofferden verscheydene dagen hunnen tyd om dezen hooggeprezen Prelaet naer hun vermogen te ontvangen; ja, ieder poogde in ’t versieren der straet zynen medegezel te overtreffen. Het eerste wat zich in het inkomen aenbood was eene vierkante ark, zamengestelt uyt groen loover, behangen met een schoon jaerschrift, hetwelk den willekom van Zyne Eminentie te kennen gaf en op wiens toppunt twee vaendels zwaeyden. Wende men van daer zyne voetstappen een weynig verder dan trof men twee in de hoogte verheven pyramides aen op welkers hoogte twee wimpels wapperden beyden omgeven met een jaerschrift en op wiens platte zyde de wapens van Zyne Heyligheyd en van den Kardinael in mos en bloemen waren uytgewerkt. Van deze pyramides viel het oog op eene derde vertooning welke den vreemdeling niet min behaegde, het was eene tentvormige ark aen den ingang der nieuwe kerk, zamengesteld uyt mos en bloemen, doorslingerd met het aengenaemste groen, behangen met festons van rooden baey en witten perkal op welkers boogte verscheydenen van alle kleurige vaenkens prykten; ook waren er twee wimpels in de hoogte des toren opgestoken; de twee pilasters welke men voor den ingang der kerk zag leverden ook een aengenaem vertoog aen de nieuwsgierige menigte op; op deze zag men van alle verbeeldingen in bloemen en groen uytgewerkt. Voorderde men zich alzoo meer en meer tot de pastory dan trof men van tyd tot tyd de schoonste, tegen huyzen en boomkens gehangene jaerschriften aen, welke te zamen een aengenaem vertoog opleverde mits gansch den weg met boomkens beplant was, alle met festons van witten perkal aen elkanderen gehecht. Maer naderde men wat naby den intrede der pastory, die leverde nog een vertoog op, hetwelk al het vorige verre in schoonheyd overtrof, want waer men zyne oogen wendde of niet trof men overal de schoonste eenvoudigheyd, of om zoo te spreken, dezelfde verhevenheyd aen. Voor de pastory zag men eene poortvormige ark in den gotischen styl met mos en bloemen en allerley groen uytgewerkt, aen hare beyde zyden stonden twee pyramiden welke al de aendacht der menigte op zich trok: op deze waren de H. namen in de levendigste kleuren afgebeeld.

Na deze kleyne schets van werkzaemheden en het goed order der inwooners van Wolfsdonck, voorderen wy ons tot den intreê van den hoogweerdigen Kardinael. Het was omtrent zes uren wanneer de eerewacht de aenkomst van Zyne Eminentie te Aerschot afwachttte; eensklaps zagen zy zyne koets van verre aenkomen; ieder haestte zich om op zyn peerd te zyn, en zy plaetsten zich allen in twee ryën om den Prelaet hunne eerste eer en hulde toe te juychen; ja, zynen eersten willekom, zyne eerste aenspraek wierd aldaer door het opperhoofd der eerewacht, L. Van Dingenen, gedaen. Onder het getrappel der peerden en de schoone schikking der eerewacht, wierd dezen hoog geachten Vader naer hun dorp gevoerd.

Intusschen begaven zich den zeer eerweerden deken en andere priesters, voorafgegaen van een twaelftal in ’t wit uytgedoschte meydekens en al de schoolkinderen, onder het geleyden van hunnen ieverigen onderwyzer E. Boeckx, allen een roodkleurig vaentje dragende, naer den eersten praelboog. Na daer eenigen tyd in de grootste verwachting vertoefd te hebben, hoorde men eensklaps het geluy der klok, hetwelk een geroep onder het volk te wege bragt en aller harten van liefde tot Zyne Eminentie ontstak, zoo dat door het algemeen geroep de tyding welke den voorreyder aenbragt nauwelyks verstaen kon worden. Nauwelyks hadden zy zich dan allen in orde geplaetst, of men hoorde eene beweging onder de menigte des volks en men zag de eerewacht vooruytkomen, bestaende uyt de inwooners van Wolfsdonk, die te samen de koets van Zyne Eminentie, met 4 peerden bespannen, met groote plechtigheyd onder de eerste ark plaetsten. Hier heerschte op eenen oogenblik de grootste stilte onder het volk, en men zag de deur der koets, en den eerweerden heer pastoor vooruyt tredende, Zyne Hoogwaerdigheyd met eene aenspraek begroeten, welke de tranen van deszelfs aenhoorders ontrukte; maer treffender scheen nog de bejegening van eene jonge dochter, E Dujardin genaemd, die door hare teerdere en gevoelige stem zelfs den Aertsbisschop trof. Alzoo trok den stoet onder het welluydend muzyk der Harmonie van Aerschot naer de pastory, gevolgd van eene menigte volks, welke men op 2000 man mag rekenen. Na dat den achtingsweerdigen Prelaet op de pastory een weynig vertoeving genoten had, begaven zy zich allen naer de kerk en de ceremoniën der kerkwyding namen aenvang. Lang zal dezen plegtigen dag in het geheugen der Wolfsdonckenaren blyven; want nooyt heeft de eendragt met de vreugde des volks schooner gepaerd gegaen; geen twistzoeker heeft met zynen vinnigen gal der beknibbeling de algemeene vreugde des volks trachten te stooren, en alles is in de beste orde der eendragt voorbygegaen.

Zie hier de aenspraek gedaen door dogter Eugenia Dujardin

1° ’T verheugt zich al, Eerwaerde Vader

op ’t aengenaem geluk van U te zien

Duld, dat d’onnooz’le jeugd ook nader!

En huld aen uwe goedheid kome biën.

2° De stem der jeugd kunt g’immers niet verstooten,

want Jezus mint ons in het hart.

‘K beken, ons stem kan nimmermeer uw naem vergrooten,

maer toch is ’t zwygen ons een hatelijke smart.

3° neen, ‘k kan niet of mag niet zwygen!

u liever zou de dankbaerheyd

om streyd

om aller stem ten hemel op doen stygen.

4° ‘K bid daegelyks, Vader, dat de goede God

op u het licht van zyn genâ laet straelen,

en dat hy op uw dierbaer lot

de bron van ’t waer genot

doe nederdaelen.

5° en thans, dat ’t blydste uer

voor uwe kindren is geslagen,

thans staet voor u mijn Ziel in Vuer:

myn hert komt niets dan zegen vragen.

6° Geen Vader immers heeft Zyn kindren

Zoo lief als gy, O Waerde Kindervriend,

Gy zijt het die steeds heeling vind,

wanneer de Smart of onheil ons komt hindren.

7° ons stem is ook de stem

van vader, Broeders, Zusters, moeder!

wy smeeken allen God met klem

voor ’t heil van onzen Zielsbehouder

8° Leef vader, leef nog lang,

in ’t midden van uw ‘ telgen;

Leef, leef zoo wil ons hert, zoo luid ons zang