2017 SintAntonius-varkensverko

PATROONSFEEST WERD GEVIERD IN WOLFSDONK
De eerste zondag na 17 januari staat voor de echte Wolfsdonkenaar gelijk aan het feest van Sint Antonius, onze patroonheilige. Dit jaar was het een speciale gebeurtenis, want wij hadden ons eerste Jubileum te vieren ! Inderdaad, 25 jaar.  Zo’n gebeurtenis mocht niet onopgemerkt voorbijgaan. En de Dorpsraad, de Kerkfabriek en de Landelijke Gilde hadden voor iets speciaal gezorgd. 
Lesley Meeus, beter gekend als den uitbater van de frituur in Wolfsdonk, had voor deze gelegenheid speciaal een varken (Antoine !) vetgemest.  Op 16 Januari werd Antoine geslacht en het vlees werd deskundig verpakt. Ze maakten ook nog pensen. En dan de Landelijke Gilde bereidde echte Wolfsdonkse paté (na de Wolfsdonkse kop van verleden jaar).

De speciale Hoogmis van negen uur (die muzikaal werd opgeluisterd door de Koninklijke Fanfare” De Verenigde Vrienden” en die werd opgedragen door Priester Paul en zijn trouwe helper Rik) werd druk bijgewoond . Ondertussen hield onze patroonheilige vanonder zijn baldakijn,  de toekomstige vormelingen in de gaten.

Na deze stemmige viering was het verzamelen geblazen in onze parochiezaal. Iedere bezoeker kreeg daar een tombolabiljet cadeau en kon zo meedingen naar een Sint Antoniusvleespakket van maar liefst 25 kg vlees.
Na een woord van welkom door Leo Janssens, Voorzitter van de Dorpsraad,  en Marc Vanderborght namens zaal Den Abt, en een groot dankwoord voor Beenhouwer Lodts, die net als de vorige 24 jaren, ook dit keer voor wat lekkere vleeswaren had gezorgd, was het de beurt aan de laatste afstammeling van onze patroonheilige, met name Antonius Hermans, die speciaal vanuit Egypte was overgekomen.  En als naar goede gewoonte nam onze Burgervader de eerste kop voor zijn rekening en werd alzo al direct € 50,00.
De varkenskoppen zelf waren niet de grote publiekstrekkers, ,maar de prijzen van 
de hespjes en al de andere vleeswaren swingden als naar goede gewoonte weer de pan uit !


Ondertussen kon het publiek ook proeven van de "echte Wolfsdonkse pate”, zoals die vroeger gemaakt werd,en een stukje zwarte pens…
De winnaar van het vleespakket werd Schepen Geert Schellens, maar hij besloot deze prijs cadeau te doen aan Voedselbedelingspunt Kommaraf in Gelrode. Een mooi gebaar, voorwaar !

De opbrengst van de verkoop bedroeg € 1.665,00, een groot bedrag dat zal gebruikt worden voor de betaling van werken die reeds gebeurd zijn aan onze parochiezaal, en die nog moeten gebeuren…  

De Dorpsraad, de Kerkfabriek en het zaalcomité wenst iedereen te danken die aan deze viering heeft meegewerkt. Een speciaal woord van dank echter aan Lesley Meeus van Frituur Het Dorp,  de mensen van de Landelijke Gilde en Beenhouwer Lodts.



SINT-ANTONIUSVIERING OP 22 JANUARI OM 10.00 U.


Legende
Volgens de legende was de kerk (en het beeld van Sint Antonius) gedeeltelijk afgebrand en de pastoor had aan een boer gevraagd dat hij een notenboom mocht hebben om een ander beeld van Sint Antonius te laten maken.  De boer gaf hem echter ten antwoord dat hij die noteboom zelf nodig had om varkenstrog te maken,maar toen de pastoor hem zei dat hij met de helft van de boom al tevreden was, ging de boer akkoord.

Wanneer men nadien iets kwijt was, werd volgende vers gelezen

Sint Antonius, hoog verheve,
Ge het zo dikkes neukkes gegeve,
Zaare gaa na doo of leifde ga nog ,
Broer van mijnen verrekestrog..

Een tekst over Sint Antonius, uit de "geschriften” (destijds verschenen in het Soldatenblad..) van oud-hoofdonderwijzer Louis Heylen
Zoals vele van onze dorpen en steden, heeft Wolfsdonk zijn ontstaan te danken aan een klooster; hier was het de abdij van Averbode.  Deze abdij, die meer dan negen eeuwen bestaat, bezat hier en in de omtrek vele goederen, waaronder veel bossen met eiken en beukenhout, moerassen en heide.  Het klooster bezat een uitgestrekte boerderij met veel runderen en varkens.  In het najaar, als de eikels en beukennootjes waren gevallen, werden de zwijnen gehoed in de bossen.  De paters Norbertijnen hadden aan een eik een beeld van Sint Antonius , de Heilige van de Eenzaamheid…gehangen.  Dit was het begin van onze parochie Wolfsdonk.  Onder aanmoediging en leiding van de kloosterlingen werd er heide en bos ontgonnen en de eerste bewoners bouwden hun hutten.  Uit archieven van de abdij blijkt dat Sint Antonius van oudsher vereerd werd in Wolfsdonk.  In het jaar 1435 werd ter ere van deze heilige een eerste kapel opgericht.  Die kapel werd reeds in 1457 herbouwd en vergroot door Simon  Der Bont, inwoner van Langdorp.  Deze kapel kwam onder het beheer van het Sint Gertrudiskapittel van Leuven.  Dit Kapittel was belast met het onderhoud van de kapel en het was ook een priester van het Kapittel die er de eredienst verrichtte, tot in 1777.  In 1842werd de kapel, die de klein was voor het aantal gelovigen, afgebroken en vervangen door de kerk, die we nu nog altijd hebben.  Deze kerk was in 1844 voltrokken.  De derde maandag van oktober 1845 werden relikwiëen van Sint Antonius op plechtige wijze overgebracht naar de nieuwe kerk.  Dit is de oorsprong de kermis in oktober in Wolfsdonk !  Van heinde en verre kwamen bedevaarders in groot aantal op 17 januari, feestdag van Sint Antonius, naar de kerk, en ook de volgende dagen kwamen vele mensen Sint Antonius vereren en aanroepen om voorspoed te bekomen in de stal en op het veld.  Als gifte  brachten ze gewoonlijk een halve varkenskop mee.  Voor de Hoogmis begon, lagen de halve koppen tot op aanzienlijke hoogte opgestapeld voor het eeuwenoude beeld van de heilige.  Na de Hoogmis werden de halve koppen voor de kerkdeur bij opbod verkocht.  Het gebeurde dan dat de verkoop duurde tot het luiden van het Lof.  Noot van de schrijver…Dat gebeurt nu ook nog, ook al is er geen Lof meer…

In een oude schrift van één van de vorige Pastoors, met name Pastoor Soetewey vonden wij volgende tekst 
Ten jare 1435 was Heer Hendrik Van Diest, Heer van Rivieren, overeengekomen met de inwooners van Wolfsdonck, tot de opregting  eener kapel in die plaats.  Daar het Jus Patronatus der kerk van Langdorp, waaronder Wolfsdonck behoorde, den Abt en het Convent van Sint Geertrui van Leuven toekwam, zoo konde men zulks niet doen zonder zijne toestemming te hebben.  Hij gaf deze ten jare 1435 en liet toe dat men in die nieuwe kapel opregten zoude een beneficium seculare, met last van er wekelijks op vrijdag, te weten niet belet zijnde door eenen feestdag, eene Misse te celebreren.  Verder stelde hij dat het benoemingsrecht tot dit beneficie alternatim zou toebehoren aan den voorzeide Heer Hendrik Van Diest, en aan den Pastoor van Langdorp, op voorwaarde dat men voor elke nieuwe benoeming de toestemming van den Abt van Sint Geertrui moest vragen.  Twee jaar later gaf de Bisschop van Luik, Johan van Heinsberg, onder welk bisdom het Decenaat van Diest (waaronder Langdorp) stond, ook zijne toestemming tot de opregting dezer kapel…



Al hing dat oorspronkelijk houten kapelleke zomaar bloot tegen de boom, aan regen, zon en sneeuw blootgesteld, toch moet Sint Antonius in die jaren, fel vereerd geworden zijn, want in 1435 werd het tot een stenen kapel omgewerkt en vernieuwd.  Van dat ogenblik af, is de toeloop naar Sint Antonius nog sterk toegenomen.  Wij mogen immers gerust aannemen dat, vooraleer de stenen kapel er stond, de mensen die hier woonden en zelfs de voorbijgangers uit de naburige dorpen, bij het houten kapelleke reeds hebben neergeknield, vooral omdat het vlak naast de grote baan stond.  Wij kunnen en mogen ons best inbeelden dat menige voetganger en menige reiziger bij zijn doortocht naar die toenmalige wildernis, vol gevaarlijke dieren, ook wel wat uit angst en schrik hier voor het beeld heeft neergeknield om te vragen ongedeerd terug thuis te geraken…  Eenmaal de stenen kapel er stond, ging men gemakkelijk binnen, omdat men nu onder dak stond.  Het was vooral de wekelijkse Mis die het volk van Wolfsdonk en van het omliggende naar Sint Antonius deed komen. De toeloop was na korte tijd zo groot geworden en de kapel veel te klein, en om die reden vatte een zekere Simon Der Bont uit Langdorp, in 1457het plan op, om de kapel te verbeteren en te vergroten.  Hijzelf nam de zorg van de uitvoering ervan op zich en bekostigde alles, zo beweert althans Meesterke Heylen, maar hiervan hebben we nooit bewijzen gevonden.  Waar we wel een bewijs van vonden is een testament waarbij Simon Der Bont, een stuk grond, tot herstel en vergroting van de kapel,na zijn dood overmaakt, en dit op datum van 13 juli 1457… Wat de ligging en richting van deze kapel betreft, kunnen wij met zekerheid zeggen dat zij tegen de straat stond en wel zo dat haar lengte met de straat gelijklopend of gelijkliggend was, en het altaar aan de kant van Denis Boeckx, oostwaarts dus, in oostelijke richting stond en de ingang westwaarts.  Mettertijd, eeuw na eeuw, werd onze kapel door mensen van Wolfsdonk en van elders, met gronden en zelfs met huizen,en boerderijen, testamentelijk  begunstigd…



De Sint Antoniusviering van dit jaar , is een jubileum-uitgave, want dit is dan voor de 25ste  opeenvolgende keer. Hierbij enkele foto’s van de allereerste viering in 1992.